Lucia Smit 

Eenheid van het leven.

Winterkers: De Latijnse naam is ‘’Cardamine flexuosa’’.   

 







Plant:

Neem nu bosveldkers, ook wel veldkers genoemd, of Boskers. Deze groeit voornamelijk in het bos, maar vaak ook langs de bosrand en langs het veld. Winterkers is een tweejarig kruid dat ook barbarakruid wordt genoemd. De blaadjes worden gebruikt in onder andere rauwkost. Winterkers is winterhard. Hoogte eerste jaar ongeveer 10-20 cm. In het tweede jaar kan de plant wel ca. 90 cm. hoog worden. Zaaien in augustus en september op rijtjes op een plantafstand van 25x25 cm. De witte waterkers, wordt in de supermarkt verkocht als waterkers. De Witte waterkers bevat 75 mg vitamine C per 100 g eetbaar gedeelte, Vergelijk met sinaasappel en aardappel: respectievelijk 50 mg en 20 mg per 100 g eetbaar.

*Bittere veldkers: de kleine veldkers is helemaal eetbaar. Inmiddels is het plantje een vergeten wintergroente met veel vitaminen en smaakt peperig vergelijkbaar met sterrenkers of tuinkers. De groente kan gegeten worden als broodbeleg, in salades en in stamppot.

*Pinksterbloem omschrijving: De meeste bladeren staan in een wortelrozet met enkele gedeelde stengelbladeren. Eetbaar: Eetbare plant: Bladeren werden vroeger gegeten vanwege een hoog vitamine C gehalte. ... Bijzonderheden: Anders dan de naam zou doen vermoeden bloeit de plant meestal vóór Pinksteren.

*Bosveldkers: gebruik ze net als andere bladgroenten. Rauw is ze een echte lekkernij. In de salade, op je boterham of als garnituur!

*Kleine veldkers: Als je zo’n blaadje plukt en kneust komt er mosterdglycoside vrij. Die stof ruik je niet alleen, het geeft de kleine veldkers ook z’n pittige smaak.