In de schaduw van de mens:
Famke Le Fèvre is werkzaam voor een bank in Zeist. Ze is werkzaam op de afdeling hypotheken. Famke is ontevreden over haar leven alles staat nu al vast. Werken tot je oud bent op een afdeling hypotheken ziet ze niet zitten. Ze wil leven daarom zegt zonder enige reden haar baan op en vertrekt naar het buitenland. Famke heeft een appartement gehuurd op een zonnig eiland. Het appartement ligt op een schiereiland het heeft eindeloos lange stranden. Het eiland bestaat uit woestijnzand en het is er ontzettend droog er valt gemiddeld per jaar maar een paar centimeter water. Niets wil er groeien alle voedingsmiddelen worden per schip naar het eiland gebracht. Ook het water wordt uit zout water gewonnen. Door middel van ontziltingsfabrieken die langs de zee staan. Het is wel even wennen voor Famke want soms zit ze zonder water. Famke kan zich gaan richten op een avontuurlijk leven. Ze is dol op kitesurfen. Elke dag heeft ze de juiste wind en precies de goede golven. Famke geniet van haar leven en begint het natuurgebied te verkennen. Ze loopt eindeloos langs het strand en maakt natuurfoto’s. Famke heeft een terreinwagen gehuurd waarmee ze gaat rijden. Ze rijdt via de snelweg het natuurgebied in. Opeens houdt de snelweg op. Er begint een zandpad Famke rijdt via het zandpad om de punt van het schiereiland. Er is geen weg meer en ze besluit te parkeren. Famke loopt langs een oud kerkhof dat aan het strand ligt. De ingang van het kerkhof heeft een houten poort dat door de wind opengaat en dan weer sluit. Het zand kruipt steeds verder het kerkhof op. De graven steken nog maar een klein stukje boven het zand uit. Bovenaan de berg rug ziet ze een huis liggen. De zon verlicht het huis met drie grote stralen licht. Het huis is verlaten en Famke is onder de indruk van de bergen partij die het schiereiland iets aparts geeft. Tegen de bergen ligt de villa die maar net verlicht wordt door de laatste zonnestralen. Ze is alleen op het strand er is niemand en uit pure nieuwsgierigheid loopt ze naar het grote huis en bewondert het witte interieur. Ze ziet meubels en stoelen maar ze zijn bedekt met een flinke laag met stof. Dan opeens hoort ze iets achter zich bewegen. Famke schrikt en kijkt om. Tot haar grote verbazing zijn het twee grote geiten. Die ook net zo nieuwsgierig zijn als zij zelf. Famke besluit om terug te gaan naar haar auto. Ze loopt dezelfde weg terug over het strand. Het gebied begint wat grilliger te worden als de zon weg is. Van het kerkhof krijgt ze de koude rillingen. Famke voelt de negatieve energie die ervan uitgaat. Ze denkt bij zichzelf er zijn in het verleden dingen gebeurd die nu nog voelbaar zijn. Het lijkt erop dat er een soort energie aan de plaats vast kleeft die ze niet kan verklaren. Er hangt ook een onaangename lucht op het strand van rottend vlees. De houten poort opent zich voor haar als ze het kerkhof binnen loopt. Kleine stukjes van de grafstenen komen nog boven het zand uit. De namen zijn niet te lezen en als ze terug wil lopen naar de poort is deze op slot. Een grote hoop zand is uit het niets tegen de deur aangeblazen. Met ontzettend veel moeite gaat de deur nog een klein stukje open. Famke wurmt zich door de kleine opening. Het is al behoorlijk donker als ze met haar auto bij haar appartement arriveert. Gelukkig ligt er nog een zelfgemaakte salade in de koelkast. Doodmoe gaat ze op de bank zitten. Na het eten valt ze in een diepe slaap rond middernacht wordt ze wakker en merkt dat ze buiten op het strand ligt. Ze vraagt zich af hoe ze daar gekomen is. Heeft ze geslaapwandeld de maan schijnt die nacht heel helder. Famke ziet in de verte een schaduw. Het lijkt op een mens maar is net even anders. Hij heeft schubben en is licht groen op zijn lichaam zitten lichtgevende plekken. Met verbluffende snelheid verdwijnt het wezen in de zee. Bij het opstaan krijgt Famke ontzettend veel pijn in haar onderbuik. Ze merkt dat er een klein wondje op haar buik zit en ook haar navel doet pijn. Hardlopend loopt ze terug naar haar appartement gelukkig wordt ze niet gevolgd.
Ze is in de war en onder de indruk van haar nachtelijke avontuur. Als ze in bed ligt voelt ze aan het kleine wondje op haar buik. Daaronder voelt ze een verharding het is een rond ovaal voorwerp dat onder haar huid meerolt. De dagen gaan voorbij en Famke voelt zich onveilig in haar appartement en besluit meer sloten te plaatsen. Na zonsondergang gaat ze niet meer naar buiten en sluit ze alles af zelfs haar ramen. Het maakt niet uit hoe warm het is. Als ze s’ avonds in bed ligt gebeuren er vreemde dingen. Het lijkt net of ze ‘s nachts mensen hoort praten. Maar dat kan ook de wind zijn die rond het appartement giert. Het kan behoorlijk stormen in het dorpje waar Famke woont. De inwoners beginnen zich ook steeds vreemder te gedragen. Alle ogen van de bewoners zijn op haar gericht. Famke heeft een beetje een ongemakkelijk gevoel bij al dat gegluur. Ondanks dat haar buik behoorlijk gezwollen is gaat ze toch elke dag kitesurfen. Ze heeft bij een van de vele surfscholen een baantje kunnen krijgen. Famke geeft af en toe les en verzorgt de administratie. Ze is niet onopgemerkt gebleven al gauw krijgt ze de aandacht van een leuke man die graag met haar gaat kitesurfen. Hij woont al zijn hele leven op het eiland. Zijn moeder is Spaans en zijn vader is van Duitse afkomst. Philippe is een sportieve jonge man met donkerblond haar en lichtbruine ogen. Hij bezit een eigen zeiljacht en vraagt aan Famke of ze een week met hem mee gaat zeilen. Met de zeilboot varen ze om de punt van het schiereiland. Philippe heeft een speciaal goedje bij zich wat hij bij Famke injecteert. Hij noemt het krokodil. Tijdens het vrijen voelt ze een apart gevoel. De drugs heeft haar in zijn macht. Af en toe ziet ze Philippe veranderen in een reptielachtig wezen. Ze denkt dat het komt door de drugs. Het hallucineren komt vaker voor bij het gebruik van krokodil. Ze varen langs de kust. Ze zijn allebei uitgelaten en luidruchtig op de zeilboot. Het wordt niet opgemerkt want er is niemand in wijde omtrek. Dan ziet Famke de villa liggen tegen berg. Ze vraagt aan Philippe of hij weet van wie de villa is. “De villa staat al jaren leeg’. ‘Er gebeuren daar vreemde dingen’. Door de jaren heen zijn daar verschijningen geweest. Er zijn oplichtende lichtbollen en hagedisachtige wezens die vertoeven in het gebied. Het gebied is altijd gemeden door de oorspronkelijke bewoners. Vroeger ging de legende dat er kwade geesten huisde. Een soort wezens die mensen gebruikte om werkzaamheden te verrichten Eenieder die langer in het gebied blijft wonen sterft op raadselachtige manier. Famke vertelt Philippe dat ze op haar weg terug een klein dorpje heeft gezien met oude stacaravans. Philippe vertelt dat daar een aantal boeren wonen die geiten houden. Ze behoren tot de oorspronkelijke bewoners van het gebied. Er zijn periodes dat de paranormale activiteit minder is. Vooral tijdens de wintermaanden is het er rustig. Dan wordt de villa bewoond door de mensen uit het dorpje. Vooral wat oudere bewoners vertoeven er dan met hun geiten en honden. Dan onthuld Philippe een groot geheim aan Famke. ‘De villa is van mijn familie’. Mijn moeder wil er niets mee te maken hebben. Zij gelooft echt in de legende van de hagedismannen. Maar ik ben de laatste jaren bezig om de villa in oude glorie te herstellen. Ook Philippe werkt alleen tijdens de wintermaanden in de villa. Zomers worden er twee ruimtes altijd helemaal doorweekt met water aangetroffen. Onder de berg wemelt het van de ondergrondse gangen. Volgens de legende kwamen de hagedismensen onder de berg vandaan de villa is de toegangspoort naar de aarde. In de villa zijn ruimtes waar de wezens kunnen acclimatiseren en langzaam kunnen wennen aan het klimaat buiten. De villa heeft meerdere ruimtes die geheel betegeld zijn om het water binnen te houden voor de omschakeling. Zomers is de temperatuur aangenaam genoeg voor de wezens om gewoon goed te functioneren. Volgens de legende is het een heel oud volk dat de aarde bewoond heeft toen er nog dinosaurussen rondliepen. Zij hebben net als de mens hun hersenen meer ontwikkeld door evolutie. Het ras is een mengelmoes van reptielen en insecten. Ze zijn buitengewoon intelligent en levensgevaarlijk. Hun evolutie is te vergelijken met die van de aapachtige en is vergelijkbaar met de theorie van Darwin. De hagedismensen zijn niet mensvriendelijk. Daarom wordt het gebied tot de dag van vandaag niet bewoond. Famke moet lachen om het verhaal. Ze zegt: ‘je gelooft toch niet dat ik zo’n verhaal geloof. ‘Hagedismensen wat een onzin zeg’. ‘Je gebruikt te veel krokodil’. Philippe moet lachen en zegt; ‘wat heb je toch een mooie achternaam’. “Le Fèvre”. Vol trots vertelt ze dat haar voorvader Albert Le Fèvre oorspronkelijk uit Normandië kwam. Ze vertelt:’ mijn familie is uit Frankrijk gevlucht naar Nederland. ‘Ze werden in Frankrijk vervolgd omdat ze protestants waren’. Famke: ‘dat Albert zeer avontuurlijk man was geweest. Hij was meegevaren naar onbekende eilanden met een vrachtschip. Vol trots vertelt ze: ‘daarom heb ik ook voor een eiland heeft gekozen. Het zoeken naar avontuur heb ik vast in mijn genen zegt ze’’. ‘En begint hardop te lachen. Ze varen langzaam verder over zee. Het is prachtig weer en Famke ligt heerlijk te zonnen op het dek. Dan zegt Philippe kijk eens wat een mooie grotten daar. Famke kijkt en moet turen om naar binnen te kijken. Ze varen er best nog wel ver van af. Hij vertelt weer: ‘volgens de legende kwamen de hagedismensen daardoor naar binnen. De groten lopen soms door de zee helemaal vol met water. Famke vindt het een ongeloofwaardig verhaal maar doet of ze het interessant vindt. Het zeiljacht gaat voor anker bij een dorpje. Daar gaan de twee van boord ze lopen over een zwart zandstrand naar een kleine tuin vol met palmen. Daar zit een klein café waar ze de lunch gebruiken. Ze vervolgen hun reis en hijsen het anker. Ze varen langs een scheepswrak het ligt op een zandbank. Het water beukt tegen het schip aan. Philippe vertelt dat het schip de Lichtster heet. Ze gooien het anker uit en bewonderen het grote schip. De avond valt en het zeilschip ligt voor anker. Het geluid van de golven op het wrak zijn in het zeilschip hoorbaar. Famke vindt het eng. En dan begint Philippe weer over de hagedismensen te praten. Samen nemen ze weer een injectie met het gevaarlijke goedje. Het spul heeft maar een kwartier nodig om zijn werk te doen. Famke begint te lachen de angst neemt plaats voor een euforisch gevoel. Philippe vertelt: ‘de hagedismensen woonden al voor de komst van mensen op vulkanische eilanden. Want ze zijn erg afhankelijk van de warmte van de aarde. Zij zijn degene die hebben ingegrepen in de evolutie van de mens. Alle mensen op de aarde hebben een stukje DNA van die wezens in zich. Hierdoor zijn we een mengelmoes. Op die manier is de mens verder geëvolueerd dan aapachtige. Sommige mensen ontwikkelen dit DNA meer dan andere ze worden dan meer kwaadaardig. Mensen met een sterk ontwikkeld hagedissen gen verzamelen voorwerpen met een spirituele betekenis. Uit die voorwerpen verkrijgen ze veel energie. Met die spirituele kracht heersen ze en jagen mensen angst aan. Op de aarde liggen schedels begraven ze zijn van ongelooflijke waarde omdat ze half mens en half hagedis zijn. Het zijn verwijzingen naar de afkomst van de mensheid als de schedels in verkeerde handen komen kunnen ze de mensheid veranderen. Als we bij de mens meer hagedissen DNA toevoegen worden ze sterker en zouden ze veel intelligenter kunnen zijn. De evolutie van de hersenen zou met grote sprongen vooruitgaan. Het geeft de mensheid de kans om net als de hagedissen mensen het heelal door te gaan zwerven. De hagedissen mensen waren half reptiel en half insect. En kwamen van een planeten groep Orion. Ook wel “de gordel van Orion”. Drie hagedissen koninginnen waren naar de aarde gekomen om de eerste kruising tussen een mens en een hagedis te bewonderen. De hagedissen mensen konden niet via natuurlijke manier zich voortplanten met mensen. Ze ontvoerde vrouwen om ze vervolgens kunstmatig te bevruchten. De wezens konden zich af en toe voordoen als mensen. Maar dat hielden niet lang vol als de temperatuur te laag werd op aarde. Door de vermenging met aapachtige konden ze zich beter aanpassen aan het klimaat op de aarde. Ze hoefde dan niet meer bij vulkanen te wonen of te acclimatiseren door middel van zeewater. Als een hagedissen man een vrouw op aarde had gevonden dan bleef hij haar trouw. Ook als de vrouw was overleden bleef hij de familie in de gaten houden. Ook vele generaties na de oorspronkelijke bevruchting. Hagedissen van de planeten gordel Orion kunnen duizend jaar oud worden. De wezens zien eruit als een sprinkhaan en kunnen 3 meter worden. Ze hebben een huid wat je kunt vergelijken met dat van een krokodil of alligator. En ze lopen als een hagedis. Hun ogen zijn goed aangepast om in het donker te leven ze geven ook licht af. Je kunt het vergelijken met wezens die diep op de zeebodem leven. Famke heeft er een beetje genoeg van ze is vrolijk en danst door de kajuit. Na een korte stilte horen ze een geweldige klap. Het komt van buitenaf. Ze lopen snel naar boven om op het dek te kijken wat er aan de hand is. De zeilboot is losgeslagen door de sterke stroom van het zeewater. Het schip is op hol geslagen. Famke en Philippe doen hun uiterste best om het schip weer onder controle te krijgen. De stroom voert het zeilschip mee. Ze zijn bang dat ze zullen vastlopen op de zandbank. Net op tijd kunnen ze het schip in de juiste positie brengen zodat het niet omslaat. Famke ziet dat op het scheepswrak licht brand. Ze ziet een vreemd soort lichtgevende wezens lopen over het schip. Op hun lichaam zitten lichtgevende plekken. Hun ogen zijn groot in vergelijking met hun hoofd. Maar dat is toch niet mogelijk. Denkt ze, en ze tikt Philippe aan. Ze wijst naar het scheepswrak. “Ongelofelijk”. Famke is nog steeds onder invloed van de drugs. Ze wil naar het schip varen om te zien of de wezens echt bestaan. Philippe wil dit niet vlug gaan ze er met de boot er vandoor. Famke kijkt naar het anker er lijkt niets mee aan de hand. Hoe kan het dan los geraakt zijn vraagt ze zich af. Die nacht varen ze terug naar de haven. Famke is blij als ze weer vaste grond onder haar voeten heeft. Philippe blijft bij Famke slapen in haar appartement. Ze is doodziek en moet steeds overgeven. Hij voelt zich een beetje schuldig want hij heeft haar leven in gevaar gebracht. Die nacht is Famke erg ziek om de aantal uur injecteert Philippe de drugs. Dan voelt Famke zich weer beter. Ze zijn allebei afhankelijk van de krokodil en zijn elke dag onder invloed. Die maand gebeuren er vreemde dingen als Famke slaapt. Ze heeft het gevoel of ze nooit alleen is. Famke wil eigenlijk niets meer te maken hebben met Philippe. Tijdens haar werk of tijdens het kitesurfen doet ze net of ze hem niet meer ziet. Philippe schijnt hier geen last van te hebben zijn interesse in haar is geheel verdwenen. Famke droomt s nachts heel eng het lijkt of ze af en toe niet meer in het appartement is. Ze is in een ander ruimte ergens met vreemde wezens. Famke voelt een diepe angst voor het slapen gaan. Ze merkt dat er iemand aanwezig is maar ze is een soort schemertoestand die haar verlamd en verdoofd. Dan wordt ze meegenomen naar buiten. Ze gaat met grote snelheid naar een hele lichte ruimte met vreemde lichtgevende wezens. Famke ziet dat er iets uit haar buik gesneden wordt. Het doet ook erge pijn. “Ziet ze het nou goed”. “Zijn hagedismensen echt”. Wordt er nu echt een ei verankert aan de aders van haar. Droomt ze nu dat er iets uit haar buik wordt overgeplaatst het grote ei wordt door meerdere hagedismensen geproduceerd. Één insect kan niet zoveel schuim produceren. Famke ziet insecten om zich heen staan. Die samenwerken om het grote ei te produceren. Dan wordt haar verteld dat ze een van hen is. De hagedismensen hebben ervoor gezorgd dat ze kunnen overleven in de ruimte en op aarde. De eieren hangen aan de binnenkant van een groot schip dat zich bevindt op de zeebodem van de zee waar nog zeer actieve vulkanen actief zijn. Het zeewater heeft daar de juiste temperatuur voor het uitlaten komen van de eieren. De temperatuur van het water is bepalend voor het embryo. Dit bepaalt of het een meisje of jongen wordt. Als ze s’ morgens wakker wordt is haar onderlichaam pijnlijk haar opgezette buik is verminderd. Ze heeft een drang naar een injectie maar probeert het te onderdrukken. Ze begint steeds minder te eten. Famke denkt dat er verband ligt tussen wat ze eet en de buikpijn. Ze vergeet al gauw weer wat er gebeurd is en richt zich geheel op haar sport. In de namiddag komt ze op het strand. Ze voelt zich moe en valt in slaap op het warme zand. Dan voelt ze dat ze gekust wordt het is Philippe. Daarna voelt ze een injectie het middel komt vrij snel in haar bloedbaan. Door het euforische gevoel voelt ze ergens op de achtergrond nog een soort injectie in haar buik. Er is niets te zien maar ze voelt wel weer iets hards onder haar huid. Philippe zegt ’was je zo moe dat je in slaap gevallen bent’. Famke moet lachen en zegt ’kitesurfen vraagt veel energie van mij. Doe je wel rustig aan zegt Philippe bezorgt Famke kijkt hoe hij de zee in rent ze tuurt naar het water maar ze kan hem nergens meer zien. Een aantal dagen verstrijken en haar buik begint opnieuw op te zwellen. De hagedismensen zijn ook half insect ze planten zich alleen voor in de maanden april en mei. De zomer is in aankomst Famke sukkelt met haar gezondheid. Ze is blij dat Philippe af en toe haar komt helpen. De zwangerschap van hagedismensen is korter als dat van mensen. Dit komt ook doordat het embryo overgeplaatst wordt in een ander lichaam. Wat niet menselijk of dierlijk is. Het ei hangt in een soort machinekamer. Aan het einde van de zomer heeft Famke twee embryo’s voortgebracht zonder dat ze dit zelf weet. Tegen de wintermaanden knapt ze weer helemaal op. Ze bruist van energie en vertrekt een paar maanden naar Nederland. Philippe stort zich op de renovatie van de oude villa van zijn familie. Famke heeft in Nederland een tijdelijk baantje gevonden. Eind maart begint ze onrustig te worden. Ze heeft het gevoel of ze weer terug wil naar het eiland. Famke mist het kitesurfen en het gezelschap van Philippe. Ze besluit haar gevoel te volgen en gaat weer naar het eiland terug. Ze wordt bij het vliegveld opgehaald Famke is blij dat ze terug is. Philippe heeft een verrassing voor Famke. Hij heeft een oude camper gekocht waar ze in kunnen wonen. Hij heeft hem prachtig opgeknapt alles is aan boord aanwezig. Ze kunnen reizen over het eiland en slapen waar ze willen. De temperatuur is op het eiland altijd zo’n 25 graden. De camper staat naast de surf school. Als het werk erop zit dan rijden ze over het eiland naar het schier gedeelte. Daar overnachten ze samen. In de zomermaanden is Famke weer aan het kwakkelen met haar gezondheid. Haar buik zwelt weer regelmatig op. Ze besluit om na de zomer eens goed te laten kijken naar haar darmen. Omdat de pijn ondragelijk begint te worden besluit ze in de zomer naar de dokter te gaan. Wat Famke niet weet is dat ze weer twee embryo’s heeft voortgebracht. De eieren zijn onder de huid verwijderd door een speciaal groepje hagedismensen. Dit groepje houdt zich bezig met de voortplanting van mensen en hagedissen. Famke gaat naar het ziekenhuis op het eiland. De arts voelt aan haar buik en controleert de verharding naast haar navel in haar onderbuik. Hij stelt haar gerust. De arts gaat een kijkoperatie doen in haar darmen. Tijdens die operatie verwijdert hij de resten van het oude nest. Er is nu weer genoeg ruimte onder de huid voor een nieuw nest. Famke heeft hier niets van gemerkt omdat ze onder narcose is gebracht. Als ze wakker wordt zegt de arts dat alles in orde is. Hij vertelt Famke dat hij een poliep heeft verwijderd uit haar dunne darm. En dat nu alles weer beter wordt Zelf bestudeerd de arts het verwijderde ingekapselde gedeelte van het overgebleven oude nest. Het nieuwe nest zal weer gemaakt worden met een nieuwe dosis schuim dat door de insecten wordt ingespoten. Het wezen heeft geen penis maar een legboor. Hiermee boort hij door de huid van Famke. Onder haar huid legt hij zijn ei die hij inkapselt met een vreemde substantie die verhard en het ei beschermd. Als het ei uitkomt maakt het een soort aders die het verbindt met lichaam van Famke. Zo vermengt het zich met elkaar. Omdat de bevruchting al eeuwen plaatsvindt met de familie van Famke.
Gaat het steeds makkelijker. De eerste vermenging vond plaats met Albert Le Fèvre. Ook mannen kunnen bevrucht raken. Ook zij krijgen een verharding onder hun huid. Maar bij mannen is het een stuk gevaarlijker voor de vrucht. Daarom gaat de voorkeur uit naar vrouwen. Door de vermenging met mensen is de voortplanting veranderd bij de hagedis mannen. Als ze paren met vrouwelijke hagedissen van Orion dan overleven ze het niet naar de paring. Het vrouwelijke insecten eten de mannetjes op. Door dat ze niet meer deel uitmaken van de Orion gordel en een grotere leefomgeving hebben. Is er genoeg ruimte voor meer hagedis mannen ze zijn een mutant geworden. Toch vallen ze nog wel regelmatig ten prooi aan een vrouwelijke hagedissen van de thuis planeten binnen de gordel van Orion. Doordat ze gemuteerd zijn levert dit een nieuw soort op. Die vermenging heeft ervoor gezorgd dat ze steeds meer op mensen gaan lijken. Alleen aan hun ogen kun je nog zien dat ze niet helemaal mens zijn. Sommige ogen zijn als de ogen van een reptiel maar er zijn ook ogen die lijken op dat van een insect. Het is maar net wat er overheerst heeft bij de paring. Zonder dat Famke het weet heeft ze al vier kinderen gebaard. De volgroeide vrucht wordt verwijderd door de huid te openen. De hagedis mannen hebben een techniek die de huid binnen uren weer kan laten herstellen. Er blijft alleen een klein litteken zichtbaar. Famke besluit om terug te gaan Nederland. Ze blijft ook in Nederland ze is niet meer van plan om terug te gaan naar het eiland. Alles gaat goed met Famke ze krijgt haar energie weer terug en is een studie aan de universiteit begonnen. Een aantal jaar geleden zou ze dat niet gedaan hebben. Maar het lijkt erop dat ze een behoorlijke geestelijke groei heeft doorgemaakt. De zwangerschappen met de hagedis man heeft ook haar DNA veranderd. Haar lichaam kan nieuwe hersencellen aanmaken en ze blijft er jong uitzien. Ze weet in een aantal jaar binnen de universiteit een glansrijke carrière op te bouwen. Het is eind april als Famke vakantie opneemt ze wil weer graag gaan kitesurfen. Famke reist weer naar het eiland en neemt een mooi appartement aan zee. Famke surft elke dag op hetzelfde stuk strand als ze uitgeput op het strand zit. Komt Philippe naast haar zitten hij ziet er nog precies zo uit als een aantal jaar geleden. Na een korte ontmoeting en een warm weerzien. Maken ze een afspraak om samen te gaan dineren. Famke is verwonderd over het feit dat hij er nog zo jong uitziet. Ze vraagt ’ben je getrouwd’. Niet meer zegt Philippe ‘mijn vrouw is kort naar ons huwelijk overleden’. Wat erg zegt: ‘Famke’. Waaraan is ze overleden. Aan een bloedziekte een soort leukemie. Als het rond middernacht is lopen ze naar het huis van Philippe. Zijn huis ligt dicht bij haar appartement Famke gaat nog even mee naar binnen om zijn huis te bezichtigen. Dan ziet ze foto’s van zijn kinderen. Het zijn vier kinderen die sprekend lijken op haar zelf. Het zijn allemaal dochters. Ze weet even niet hoe ze moet reageren. Maar voordat ze er erg in heeft begint Philippe haar te kussen. Na een kleine vrijpartij valt ze in slaap. Philippe kan zijn zelf niet beheersen hij boort door Famke haar huid en maakt het nest in orde voor zijn ei. Het is eind mei dus hij is nog net op tijd voor de bevruchting. Door de temperatuur op het eiland zal ze weer een dochter krijgen. Als de temperatuur hoger zou zijn tijdens de bevruchting dan waren het jongens geworden. Maar omdat Famke altijd in april en mei aanwezig was. Zijn het allemaal meisjes geworden. De volgende dag kijkt ze naar foto’s aan de muur. Wat ze nog niet weet is dat het haar eigen kinderen zijn. Dan besluit Philippe om de waarheid te gaan vertellen. Famke kan het bijna niet geloven maar ze kan er niet omheen. De meisjes lijken op haar zelf. Als ze in de ogen van Philippe kijkt ziet ze dat ze veranderen in ogen van reptiel. Hij kan zijn ogen camoufleren door lenzen te dragen die lijken op mensen ogen. Daarom heeft Famke nooit zijn echte ogen gezien. De pupillen zijn als spleetjes. Lea heeft met biologieles geleerd dat een reptiel met dat soort ogen giftig is. Dit is vooral bij slangen het geval. Slangen met ronde pupillen zijn niet giftig. Ze schrikt en vraagt waarom leef ik dan nog. Philippe vertelt: ‘daardoor is mijn vrouw gestorven’. Ik heb haar bloed vergiftigd”. ‘Waarom ben ik dan niet vergiftigd naar contact met jouw’.
Philippe kijkt Famke verdrietig aan. Jouw familie is verwant met mijn familie. ‘Dat kan niet zegt Famke’. ‘Jij bent toch geboren in Nederland zegt Philippe’. ‘Ja, dat klopt zegt Famke’. In midden Drenthe woont een grote groep nazaten van Albert Le Fèvre. De Franse hebben daar een tijd gelegerd gelegen samen met hagedismensen. Daar was jouw grootvader er één van. Hij had tijdens zijn reizen ook een hagedis mens ontmoet. Ook hij heeft kinderen gekregen. Die zijn opgegroeid in Nederland en omdat het al eerder gebeurd is gaat de vermenging makkelijker. Jouw lichaam heeft antilichamen ontwikkeld tegen het gif. Vol ongeloof kijkt ze naar zijn ogen. Ze zegt: ‘Zijn je ogen het enigste wat je hebt van je voorouders’. ‘Helaas niet zegt Philippe ‘. Anders had ik me met jou anders kunnen voortplanten. Famke wordt rood van opwinding de puzzelstukjes vallen op zijn plaats. Het ongeloof maakt plaats voor woede. Hoe kon je zonder mijn toestemming mij gebruiken. Rustig zegt Philippe: ‘dat heb ik wel geprobeerd’. ‘Maar jij wou niets van mijn verhaal weten’. ‘Je vond het onzin’. Ze kijkt hem aan en wil hem vermoorden. Ze voelt iets bij haar boven komen wat ze nog nooit gevoeld heeft. Philippe weet wat Famke denkt. Hij zegt: ‘ik weet dat je me wilt doden’. Het DNA is bij jou heel erg sterk aanwezig. Dan opeens lopen er twee meisjes de kamer in. Famke heeft de eerste jaren van hun leven gemist. Ze kijkt naar de meisjes. Philippe zegt: ‘dit is jullie biologische moeder’. Vol ongeloof wordt ze door hun bekeken. Dan hoort ze nog meer kinderen naar binnen komen. Philippe zegt: ‘vier kinderen zijn van jou’. De andere twee zijn van mijn overleden vrouw. Ze zijn ook vaak ziek en hebben veel verzorging nodig. Famke zegt: ’als je me nog één keer gebruikt zonder mijn toestemming dan sta ik niet voor mij zelf in’. Met tranen in zijn ogen vertelt Philippe dat hij haar alweer bevrucht heeft. ‘Ik wil dat je het laat verwijderen ‘. ‘Zegt ze woedend’. Dat kan ik niet alleen over beslissen. Als hij dat zegt komen er meer mensen de woning binnen. Al gauw merkt Famke dat het hele dorp bijna aanwezig is. De oudste inwoner neemt het woord. Famke wordt razend en zegt: ‘ik bepaal zelf wel over mijn eigen lichaam’. De oudere man zegt: ‘het mag niet verwijderd worden’. Dat is tegen de regels het zou dan ontdekt worden. Er zijn twee opties. Of je houdt het kind en je mag hier op aarde blijven. Of je gaat mee naar Orion om de hagedis koningin te dienen. Philippe huilt en smeekt Famke om bij hem te blijven. Famke heeft geen keuze ze moet het ei voldragen. De oudere man begint een soort ritueel. Na de gebeurtenis die voor Famke geheel vreemd is. Zijn ze man en vrouw. De kinderen zijn allemaal aanwezig en zijn dolblij met hun nieuwe moeder. In de zomer begint de buik van Lea behoorlijk op te zwellen. Het ei zal niet verwijderd worden. Famke draagt het uit tot het volgroeid is. De zwangerschap duurt hierdoor langer als de voorgaande keren. Eind september wordt het ei verwijderd onder de huid van Famke. Het wordt het naar het schip op de zeebodem vervoerd. Famke mag mee naar de kraamkamer om haar kindje te zien ontwikkelen. Samen met Philippe en de kinderen zeilen ze de zee op. En gaan vlak voor anker bij het scheepswrak de Licht ster. De ingang van de kraamkamer ligt tegen een vulkaankrater op de zeebodem. In het scheepswrak zijn kamers die speciaal zijn om te acclimatiseren voor de diepe duik. De kamer laat Famke denken aan de kamer in de oude villa. Via het scheepswrak betreden ze een soort station dat onder de zeebodem ligt. Het bestaat uit een soort metrotunnels. Razendsnel gaan ze in een wereldvreemde trein naar beneden. Het vraagt ontzettend veel van Famke haar lichaam. Philippe heeft minder last van de ontzettend hoge druk. De temperatuur stijgt enorm Philippe geeft Famke een extra laag aan. Het is een soort astronauten pak. De kinderen en hij zelf lijken weinig last te hebben. De ogen van de kinderen zijn allemaal verschillend. De kinderen van Famke hebben zwarte ogen. Wat sterk lijkt op die van een insect. Ze geven ook licht af. De twee kinderen van Philippe zijn eerste vrouw blijven gewoon mensen ogen. De kinderen worden net als zij zelf voorzien van een pak. De ruimte waar ze in zijn is van een materiaal dat niet van de aarde afkomstig is. Het is flinterdun metaal dat meegeeft met het water om hen heen. Het heeft iets weg van een levend organisme. De kraamkamer bestaat uit miljoenen eieren. Die allemaal bepaalde fases doorlopen. Alle eieren zijn doorzichtig je ziet baby’s met een vermenging van een insect en dat van een reptiel. De laatste fase is de baby bijna menselijk. Alle baby’s hebben andere soort ogen. Het ei wordt verwijderd bij Famke. Het wordt in de kraamkamer gehangen. Dan stopt Philippe bij een bijna volgroeide baby het is een meisje die de ogen heeft van Philippe. De andere dochters hebben zwarte insect ogen maar deze baby niet zij heeft reptiel ogen. De ogen geven licht op en het kindje kijkt Famke aan en begint te huilen. Dan breekt het ei en het kindje kruipt naar buiten. Het is een mengelmoes van een mens en een reptiel. Famke realiseert zich dat het een baby is van Philippe en dat hij veel meer vrouwen heeft bevrucht. Haar ei is een van de vele eieren. De kindjes worden door verzorgsters meegenomen. Als ze weer teruggekeerd zijn in het scheepswrak en overstappen op de zeilboot. Legt Philippe aan Famke uit wat er gebeurd is. De andere kinderen slapen. Philippe zegt: ‘als jouw kindje geboren wordt gaat naar onze thuisplaneet. ’Ze is een nieuw uniek ras dat ervoor gaat zorgen dat wij kunnen blijven voortbestaan. Zij wordt onze nieuwe koningin. Famke kijkt hem aan. ‘Dus ik zie haar nooit meer’. “Natuurlijk wel”. Wij reizen ook af naar de gordel van Orion. Famke zegt: ’nou als ik dan nog maar leef’. Want jouw drang naar voortplanten is zo groot. Philippe belooft Famke, om haar niet meer te bevruchten. Om zijn drang in het voorjaar te onderdrukken zal hij werkzaam zijn bij de hagedis mannen. Ze moeten nieuwe kraamkamers gaan bouwen. Doordat het eiland steeds populairder wordt onder toeristen worden er steeds meer mensen bevrucht. Ook wordt de verscheidenheid is groter.
