Passie voor Bonsai 

Ondiepe keramiek kommen en schotels werden al 5000 jaar geleden in het huidige China gemaakt. Toen 1000 jaar later in China de bronstijd aanbrak, waren schaalvormige objecten de eerste vormen die men in Brons probeerde te maken voor gebruik in religieuze en politieke ceremonies. Ongeveer 2300 jaar geleden resulteerde de Chinese theorie van de vijf krachten (water, vuur, hout, metaal en aarde) in het idee dat miniatuur replica’s kracht konden bezitten. Door bijvoorbeeld een miniatuur bergketen te maken en te concentreren op de magische kracht die hierin besloten ligt kan een volger van de theorie hieruit kracht putten. Hoe beter de miniatuur op het origineel leek, des te meer kracht bevatte de miniatuur.

De Zen monniken hebben strikte regels opstelt voor hun penjing. Hierdoor kon een enkele boom een compleet landschap vertegenwoordigen. De potten die de Japanners gebruikten waren over het algemeen dieper dan de potten in China, en hierdoor ontstond een nieuwe vorm welke Hachi-no-ki genoemd wordt. Wanneer men dit letterlijk vertaald wordt dit “De kom-boom”. Deze kunstvorm vindt men terug in folklore van de late 14e eeuw. In een populair toneelstuk uit die tijd offert een samoerai zijn laatste miniatuurbomen op om een arme monnik warm te houden tijdens een koude winternacht. Dit verhaal was zo populair dat het eeuwenlang opgevoerd is.